ارزیابی مهارت‌های تدریس کارآفرینی بر اساس مدل بوریچ: رویکرد آمیخته

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد مدیریت کارآفرینی، گروه کارآفرینی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه

2 دکتری تخصصی مدیریت آموزشی، استادیار گروه کارآفرینی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه

3 استادیار گروه کارافرینی دانشگاه رازی

چکیده

هدف: پژوهش حاضر به دنبال پاسخگویی به این سؤال بوده است که کیفیت خدمات آموزش کارافرینی در دانشگاه­های شهر کرمانشاه بر اساس مدل بوریچ چگونه است؟
روش: تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و از نوع پژوهش­های کیفی- کمی (آمیخته) است. جمعیت مورد مطالعه در بخش کیفی این پژوهش را صاحبنظران کارآفرینی به تعداد 22 نفر تشکیل می­دهند که 17 نفر از آنان حاضر به همکاری با محقق بودند. همچنین جمعیت مورد مطالعه در بخش کمی نیز هنرآموزان دانشگاه فنی و حرفه­ای شهرستان کرمانشاه تعداد 104 نفر است که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 82 نفر از آنها انتخاب شدند. در این پژوهش، ابتدا با استفاده از پرسشنامه باز پاسخ از اساتید و صاحبنظران کارآفرینی در خصوص مهارت­های مورد نیاز جهت تدریس دروس کارآفرینی نظر سنجی به عمل آمد و گویه­های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل محتوای استقرایی در 4 مقوله ویژگی­های فردی، مهارت­های تدریس، مهارت­های تجربی و مهارت­های ارتباطی طبقه­بندی گردید. سپس 35 گویه به دست آمده جهت رتبه بندی و تعیین اولویت بر اساس مدل بوریچ، در پرسشنامه­ای محقق ساخته گنجانده شد و در اختیار هنرآموزان دانشکده فنی و حرفه­ای کرمانشاه قرار گرفت.
یافته­ها: بر اساس مدل بوریچ مشخص گردید که از میان مهارت­های مربوط به تدریس واحد کارآفرینی، به ترتیب اولویت، مهارت­های تدریس، مهارت­های تجربی، ویژگی­های فردی و مهارت­های ارتباطی اساتید و مدرسان کارآفرینی از اهمیت ویژه­ای برخوردار است.