چکیده: با شیوع پاندمی کووید، یادگیری الکترونیکی مهمترین روش آموزش شد. یکی از چالشهای این نوع یادگیری حواسپرتی دیجیتال دانشجویان است. لذا شناسایی حواسپرتی دیجیتال دانشجویان و عوامل مؤثر بر آن حائز اهمیت است. پژوهش حاضر باهدف طراحی و اعتبار یابی ابزار سنجش عوامل مؤثر بر حواسپرتی دیجیتال دانشجویان انجام شد. روش پژوهش توصیفی همبستگی و از نوع کاربردی بود. 160 نفر از دانشجویان دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه بیرجند به شیوه در دسترس انتخاب شدند. جمعآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته بود. برای سنجش روایی سازه، از تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش واریماکس استفاده شد. تحلیل عاملی اکتشافی با شناسایی هفت مؤلفه 62 درصد واریانس سازه "حواسپرتی دیجیتال" را تبیین کرد. 1) حواسپرتی دیجیتال؛ 2) درس و استاد؛ 3) نگرش به آموزش الکترونیکی در ایام کووید؛ 4) روش تدریس؛ 5) حواسپرتی متداول؛ 6) فنون مدیریت حواسپرتی؛ 7) تدریس تعاملی؛ مؤلفهها بودند. پایایی ابزار با ضریب آلفای کرونباخ برای کل ابزار 88% و خرده مقیاسها، بین 69/0 تا 81/0 به دست آمد. محاسبه ضرایب همبستگی بین خرده مقیاسها و نمره کل، ضریب بین 27/0 تا 73/0 را نشان داد. تمامی خرده مقیاسها بهجز «نگرش به آموزش الکترونیکی» با کل مقیاس همبستگی مثبت و بالایی دارند.